Wat zou het toch mooi zijn als wanneer we het hebben over spiritualiteit er niet meteen allemaal associaties en oordelen naar boven komen die naar mijn mening niks te maken hebben met echte spiritualiteit. Spiritualiteit is voornamelijk jezelf verbinden met de aarde en de kosmos en zonder oordeel leren kijken naar jezelf en je omgeving.
Welke lessen heb je te leren en hoe helpt jouw omgeving je daarbij?
Er zijn zo ontzettend veel facetten van spiritualiteit met allemaal hun eigen puzzelstukje van het geheel, en dus van jouw geheel. Want het is jouw leven, dus alles draait om jou!
Tijdens de lezing die ik een tijdje terug heb gegeven over de logica van spiritualiteit ontstond er een gesprek over de benaming spiritualiteit. Want als spiritualiteit betekent dat je bewust naar binnen keert om te leren welke verhalen er leven en je bewust verbinding maakt met de aarde en de kosmos, als je je bewust wordt van de spiegels die de wereld om jou heen je voorhouden waarom noem je het dan spiritualiteit en geen bewustwording…
Nou, dit is inderdaad een mooie bewustwording voor mij. Misschien is het wel zo omdat ik de lading proef die er nog hangt aan het woord spiritualiteit en graag zou zien dat deze lading ervan af gaat. Dat het normaler wordt om te zeggen ik kijk naar mij en verbind mij met mijn spirit. Het woord spiritualiteit wordt vaak gekoppeld aan religie maar is zoveel meer. Spiritualiteit is als de adem, de weg naar binnen. Voelen wat er speelt in jouw leven en zo diep durven gaan dat je je blokkades echt aan kunt kijken zodat jij kunt groeien.
Maar ook voelen dat er in jou vreugde, liefde en speelsheid zit en dat je kunt en mag genieten.
Spiritualiteit is een naam, een woord. En wij gebruiken woorden om met elkaar te communiceren. Als we vanuit ons hart met elkaar communiceren verstaan we elkaar allemaal want gevoel is universeel. Iedereen (her)kent gevoelens. Zonder woorden te koppelen aan jouw gevoel bestaat er geen interpretatie dus kans op miscommunicatie wordt erg klein.
We zijn zo gewend woorden te gebruiken om met elkaar te communiceren, en aangezien iedereen zijn eigen gevoelswaarde aan een woord heeft hangen kan miscommunicatie, onbegrip, oordeel of zelfs afgunst ontstaan.
Wees je bewust dat jij alleen verantwoording naar jezelf draagt voor de woorden en dus de energie die jij naar buiten brengt en dus niet hoe deze bij de ander aankomen.
De gevoelswaarde van woorden zit zo verbonden aan de spiegeling van onze eigen emoties dat we vaak niet voelen wat de ander ermee bedoelt.
Door naar je binnenste te durven kijken, je eigen spirit ervaren, leer je je eigen ik kennen en leer je dus wat van jou is en wat bij jou hoort. Dat datgene wat jou raakt jou wil vertellen wat er nog aangekeken of wellicht geheeld mag worden.
En dat noem ik spiritualiteit!
En ja, ik blijf dit woord gebruiken zodat dit kan resoneren en er wellicht een bewustwording mag ontstaan..